New Step by Step Map For کامپوزیت
New Step by Step Map For کامپوزیت
Blog Article
برای مثال اگر عمل شما پیچیدگی خاصی نداشته باشد، انتظار می رود که درد ناشی از عمل ایمپلنت بسیار کمتر باشد.
همچنین، برخی موارد دیگر مانند اصلاحات ترمیمی، عملکردهای زیبایی دندانی و درمان‌های خاص می‌تواند از طریق بهترین دندانپزشک پیگیری و درمان شود.
البته قیمت کامپوزیت به‌عنوان یکی از خدمات زیبایی دندانپزشکی، تا حدود زیادی به دندانپزشک و هزینه مواد و برند مورداستفاده بستگی دارد.
پروتزی که روی آن گذاشته می شود متفاوت است و می تواند ثابت یا متحرک باشد.
انتظار می‌رود که روش غیرمستقیم هزینه ای منجر به عملکرد بالینی بالاتری شود، اما این در همه مطالعات دیده نمی‌شود. یک مطالعه انجام شده در طول دوره ۱۱ ساله، میزان شکست مشابهی از پرکردن کامپوزیت مستقیم و تزریق کامپوزیت‌های غیرمستقیم را گزارش می‌دهد.
زیر تقریبا هیچ روش دندانپزشکی به اندازه ایمپلنت ها ماندگار و مفید نیست.
آنالوگ ایمپلنت که نسخه کپی بدنه ایمپلنت است، به کوپینگ ترنسفر پیچ می شود.
پر کردن شکاف (دیاستمی) بین دندان‌ها با استفاده از یک روکش پوسته
در دهه ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰، این کامپوزیت‌ها به میزان قابل توجهی در تحمل استحکام فشاری بهبود یافت و قابلیت استفاده در دندان‌های خلفی را پیدا کردند. کافی بود.
قالب گیری با استفاده از مواد سختی مانند پلی اتر یا پلی وینیل سولفید انجام می شود.
پرکننده بالک یا فله از ذرات سیلیس و زیرکونیوم آگلومره نشده تشکیل شده‌است. این پرکننده‌ها شامل ذرات نانوهیبرید با نسب وزنی ۷۷ درصد هستند. در واقع این دسته از کامپوزیت‌ها به این دلیل طراحی شده‌اند که مراحل کلینیکی مصرف را ساده‌تر و کمتر کنند و نیز فعالیت نوری آن‌ها را در عمق ۴–۵ میلی‌متر ممکن سازند و تنش‌های ناشی از ماندگاری طولانی مدت در دندان را کاهش دهند.
آیا حتی با وجود عفونت لثه و دندان‌درد هم می‌توان کامپوزیت کرد؟ هرچند این روش می‌تواند برای بسیاری از افراد گزینه‌ای بسیار کارآمد و مناسب باشد، بااین‌حال برخی از افراد نمی‌توانند کاندیدای خوبی برای دریافت این روکش‌های دندانی باشند.
به دلیل ظاهر طبیعی و قیمت مقرون‌به‌صرفه‌تر، کامپوزیت به‌سرعت جای آمالگام نقره را برای ترمیم دندان می‌گیرد.
بخشی از کامپوزیت که نور نمی‌بیند و نرم باقی می‌ماند در واقع پلیمریزه نمی‌شود و در نهایت موجب آزاد شدن مونومرها می‌شود که سمیت دارد و نیز ممکن است باعث ضعف عملکرد مکانیکی here کامپوزیت شود. دندانپزشک باید کامپوزیت را در یک حفره عمیق دندانی به میزان قابل توجهی جای دهد، هربار پس از ۲–۳ میلی‌متر جلو رفتن تابش نور را انجام دهد و این فرایند را هربار تکرار کند. میزان ضخامت کامپوزیت قرار داده شده بسیار مهم است مثلاً اگر بسیار ضخیم باشد باعث ایجاد حساسیت در حین جویدن می‌شود. کامپوزیت پس از قرار گرفتن در محل باید به راحتی توسط بیمار تحمل شود و حساسیت ایجاد نکندو نیز پایداری طولانی مدت داشته باشد و به میزان حداقل ده سال در حفره دندانی باقی بماند.[۶]